بسم الله

سلام

تا حالا شده یه ضربه آروم به سرتون بخوره؟ ضربه شدید چی؟ اطرافیاتون؟

گاهی اوقات آجر از طبقه دوم روی سر آدم می افته و چیزیش نمیشه و گاهی یه سنگریزه یه سر کسی میخوره و میمیره!!!!!!!!!!!!!

چی شده؛ تعجب کردی؟!!!!!!!!!!؟

متنی که در زیر می آید به شما کمک میکند تا وقتی کسی در حضور شما به سرش ضربه وارد می شود بفهمید که دچار ضربه مغزی شده یا نه.

وقتی فردی دچار حادثه ای می شود که به سرش ضربه می خورد. مثلا در مهمانی با هم شوخی میکنید که ناگهان لیوان یا هر چیزی دیگر نا خواسته به سر طرف مقابل می خورد. وی شاید ابتدا به ظاهر مشکلی نداشته باشد و رفتارش عادی باشد اما همین فرد ممکن است دچار ضربه مغزی شده باشد. اگر در عرض کمتر از سه(3) ساعت بله درست خواندید کمتر از سه ساعت فرد به بیمارستان نرسد ممکن است به گورستان برسد....

برای اینکه تشخیص دهید فردی که به سرش ضربه وارد شده دچار ضربه مغزی شده یا نه از او بخواهید سه کار را انجام دهد:

1- از او بخواهید بلند بخندد.

2- از او بخواهیم دو دستش را صاف بالا نگه دارد.

3- از او بخواهیم یک جمله ساده (مثلا«امروز هوا آفتابی است») را چند بار بصورت مداوم و پشت سر هم تکرار کند.

اگر(خدایی نکرده) او نتوانست یکی از کارهای بالا را به درستی انجام دهد هر چه سریع تر او را به بیمارستان منتقل کنید و آنها را در جریان قرار دهید.

.

.

.

هنوز که ایستادین.

منتقلش کنید.....................................

یکی از بزرگان دین که نام او را شیخ نجیب الدین می گفتند تعریف می کرد که : شبی از شبها خوابم نبرد و هرچه کردم استراحت کنم نتوانستم. تصمیم گرفتم حرکت کرده و به گورستان بصره بروم و دعایی برای اموات بخوانم، شاید قلبم آرام گیرد و بخوابم. به دنبال همان تصمیم، به گورستان رفتم، شب از نیمه گذشته بود، دیدم که چهار نفر جنازه ای را به دوش گرفته و وارد قبرستان شدند. با خود گفتم که شاید آن را کشته اند که این وقت شب برای خاک کردن آورده اند ، پیش رفته و گفتم: شما را به خدا سوگند می دهم راستش را بگویید آیا این جنازه را شما کشته اید یا دیگری ؟ ... در جواب گفتند : ای مرد در حق مسلمانان گمان بد مبر، این را کسی نکشته و ما چهار نفر مزدوریم، پولی گرفته آن را به اینجا حمل کردیم. سپس زنی را که در قبری مشغول آماده کردن آن بود به من نشان دادند و گفتند : صاحب جنازه آن زن است که مشغول آماده کردن قبر است . من پیش رفته پیرزن گیسو سفیدی را دیدم که مشغول خاک برداری از قبر است و آن را برای دفن آن جنازه آماده می کند. ماجرای جنازه و این که چرا می خواهد شبانه آن را دفن کند و کسی متوجه نشود، را از آن زن سوال کرد . آن زن سرش را بلند کرد و آهی کشید وگفت : این جنازه پسر من است و او جوان فاسق و از گنهکاران بود که در این شهر همه مردم او را به بدی و بدکاری مثل می زدند، و از او متنفر بودند؛ وقتی پسرم مریض حال شد، مرا به بالین خود خواست و گفت: مادر، می دانی که من بد بوده ام و مردم مرا به بدی مثل می زدند ولی من به درگاه خداوند توبه پذیر، توبه کرده ام، امیدوارم قبول فرماید؛ بعد گفت : مادرجان چند وصیت به تو می کنم ، امیدوارم که درباره پسر گنهکارت انجام دهی، تا خدا مرا ببخشد و از سر تقصیراتم بگذرد.

اول: وقتی من مردم ریسمانی به گردنم ببند و جنازه ام را دور خانه بگردان و بگو خدایا ، خداوندا! این بنده گریخته و بد عمل توست، توبه کرده و به دست سلطان اجل یعنی مرگ، گرفتار آمده ؛ اورا بخشیده و بر او رحمت کنی؛ رحم کن بر او یا ارحم الرّاحمین .

دوم: چون مردم در این شهر مرا به بدی یاد کرده و از من متنفّرند، ممکن است برای دفنم حاضر نشوند؛ تو خود اقدام به غسل و کفنم کن و شبانه مرا به خاک بسپار تا مردم مطلع نشده و مرا لعنت نکنند.
سوم: اگر ممکن شد، تو خودت مرا به قبر بگذار، شاید خداوند به خاطر گیسوان سفید ت ، بر من رحم کند و مرا پذیرفته و عذابم ننماید .

آن مرد متدیّن گوید : آن پیر زن رو به من کرد و گفت: ای مرد! بدان وقتی پسرم از دنیا رفت ، من به وصایای او اقدام کرده، ریسمان بر گردنش بستم و خواستم جنازه اش را دور خانه بگردانم؛ ناگهان صدایی شنیدم که گفت: هر آینه آگاه باشید، ترس و حزنی برای دوستان خدا نیست؛ این چه گستاخی وجرآتی است که می خواهی با دوستان خدا انجام دهی ! مگر نمی دانی که خداوند توبه پذیر و ارحم الراحمین است و با بندگان خود که توبه می کنند و به سوی او برمی گردند، مهربانی می کند .

من دیگر قدرت آن را پیدا نکردم که آن عمل را انجام دهم، پس به غسل دادن و کفن کردن جنازه پسرم اقدام نموده و الان که هنگام شب است، او را به اینجا حمل نموده و می خواهم دفنش کنم ، این است ماجرای فرزندم ، صاحب این جنازه .

شیخ نجیب الدین گوید :

وقتی من شرح حال آن جنازه را شنیدم ، فهمیدم که خداوند توبه او را پذیرفته و از گناهانش درگذشته است؛ خود اقدام به دفنش نموده و از مادر آن جوان اجازه خواستم تا او را به خاک بسپارم، وقتی جنازه را با احترام وارد قبر نمودم، این سخنان را شنیدم: ای شیخ! بدانکه خداوند بخشنده و مهربان است، هر که از گناهانش توبه کند و به سوی او برگردد، خدای توبه پذیر، توبه اش را پذیرفته و گناهانش را می بخشد و او را در جوار رحمتش قرار می دهد .

گر ما مقصّریم تو دریای رحمتی                               جرمی که می رود به امید عطای توست

شاید که در حساب نیاید گناه ما                              آنجا که فضل و رحمت بی انتهای توست

منبع : راه بازگشت به سوی خدا ص 98 (به نقل از کتاب مصابیح القلوب)

برگرفته از سایت سراج اندیشه